در حال بارگذاری ...
شیما عضدانلو مطلق:

نمایش «دوست عجیب نیک» با رویکرد روانشناختی تولید شد

یادداشت کارگردان نمایش «دوست عجیب نیک» که با رویکردی رونشناختی تولید و در گرگان به روی صحنه رفت.

به گزارش تئاتر گلستان، نمایش «دوست عجیب نیک» نوشته میشل ولر و ترجمه سید حسین فدایی حسین و کارگردانی شیما عضدانلو مطلق از 5 تا 14 اردیبهشت 1398 در تالار فخرالدین اسعد گرگانی به روی صحنه رفت.

شیما عضدانلو مطلق،کارشناس ارشد تئاتر و کارگردان نمایش «دوست عجیب نیک که نوشته میشل ولر و ترجمه سید حسین فدایی حسین میباشد وبا  رویکردی روانشناختی تولید شده است یادداشتی در خصوص این اثر هنری داشته که میخوانیم.

شیما عضدانلو مطلق:کودکان سرمایه های آینده هر جامعه ای محسوب می شوند.بنابراین باید به آوزش و تربیت آنها اهمیت فراوان داده شود.

تئاتر کودک به عنوان یک رسانه ،نقش موثری را در تربیت جامعه ، به خصوص کودکان و نوجوانان از باب الگوسازی ایفا میکند و فانتزی عنصر لاینفک خیال، در این رسانه از اهمیت بسیاری برخوردار است.هر چه بیشتر به تئاتر کودک توجه شود انعکاس بهتر آن را یتوان در تربیت کودکان یک جامعه بازیافت.بنابراین،خانواده ها،مدارس و مهدکودک ها و تمام مراکزی که با کودک و نوجوان سروکار دارند ، باید به مسئله تماشای تئاتر بهای بیشتری بدهند.

به جرات میتوان گفت نمایش می تواند با رسوخ به دنیای کودک ، در تربیت و آوزش کارآمدتر از دیگر روش ها باشد.

بدیهی است با تغییر در سبک زندگی ها و دغدغه های متفاوت،والدین حوصله کافی برای ارتباط برقرار کردن با کودکان خود ندارند.در این نمایش ابعاد متفاوتی از زندگی یک خانواده چهار نفری نشان داده می شود که شاید راهکاری برای معضلات زندگی خانواده های اروزی باشد.مشکلات اقتصادی و فشاری که بر دوش مادر خانواده است.مادر مهربان و در عین حال بسیار قانونمند که به کوچکترین مسائل مربوط به تربیت فرزندانش اهمیت می دهد و آنها را مطیع قوانین خانواده بار آورده است.

کودک قهرمان نمایش ،که تخیل قوی دارد با یک موجود خیالی رابطه ای دوستانه ای برقرار می کند که این شخصیت خیالی به گونه ای پناهی برای بچه می شود که این دوستی از اشتباه کوچک والدین صورت می گیرد،و تنش فراوانی  در وجود یک پسربچه شش ساله به وجود می آورد که پیرو آن اتفاقاتی رخ می دهدکه تصمیم گیری برای کودک را سخت میکند.سرانجام کودک کودک در می یابد که تنها مکان امن و آرام برای او خانه و آغوش پدر و مادرش است.

این کار جدا از کارکرد سرگرمی ،کارکرد روانشناختی دارد و اصلی ترین نکته قابل تامل آن کنترل اراده و قدرت تصمیم گیری درست است.

تماشای این تئاتر به خانواده هایی که تمایل به برقراری روابط دوستانه با فرزندان خود دارند پیشنهاد میشود.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران