«گلدی می خواند» مجموعه‌ای از آئین های فولکلوریک ترکمن است

نمایش «گلدی میخواند» به نویسندگی و کارگردانی سید علی فخرحسینی از شهرستان گنبد کاووس ، موفق شد از بین 202 نمایش داخلی و 100 گروه خارجی، منتخب حضور در بخش مسابقه چهاردهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان شود.به این بهانه به سراغ اسفندیار قرنجیک بازیگر باتجربه این نمایش رفتیم و با ایشان گفتگویی ترتیب دادیم که در زیر می خوانید.

اسفندیار قرنجیک متولد 1352 در شهر بندرترکمن و ساکن گنبد کاووس است.از سال 1367 وارد دنیای تئاتر شده و از آن زمان تا به امروز در دنیای تئاتر زندگی می کند.تا کنون در بیش از 70 نمایش صحنه ای و خیابانی ایفای نقش داشته و در جشنواره های مختلفی حضور داشته که در بسیاری از آنها درخشیده و حائز رتبه و جوایز فراوانی شده است.

ز نظر خودتان بهترین نمایشی که در آن ایفای نقش داشته اید کدام نایش بوده و چرا این نمایش؟

نمایش «عروس باران» به کارگردانی علی اصغر نادعلی...به دلیل اینکه شخصیت اصلی نمایش با روحیات بنده سازگاری و همخوانی داشت و با این نمایش برای اولین بار در سطح حرفه ای حائز رتبه دوم بازیگری در دومین جشنواره سراسری تئاتر عشایر کشور در سال 1377 در شهرستان الیگودرز لرستان شدم.

در این سالها که مشغول به فعالیت نمایشی هستید وضعیت تئاتر استان،خصوصا تئاتر شهرستان گنبد کاووس از گذشته تا امروز را چگونه ارزیابی می کنید؟

احساس می کنم که هر سال نسبت به سال های گذشته مشتاقان و علاقه مندان زیادی به این هنر روی می آورند اما همچنان مشکل اصلی یعنی عدم بودجه کافی بیداد می کند.

به نظر شما چه راهکارهایی وجود دارد تا وضعیت تئاتر استان بهبود بیابد؟

دلسوزی و عنایت ویژه متولیان تئاتر و اهمیت دادن مسئولین به این هنر می تواند هنر تئاتر را زنده نگهدارد.

برای علاقه مندان و بازیگران نسل جدید چه صحبتی دارید؟

برای جوانان و علاقه مندان توصیه ای سازنده دارم:برای ورود و فعالیت در هر هنر و عرصه ای دو شرط مه و اساسی لازم است .ابتدا شرط لازم که همان علاقه و استعداد درونی است و بعد شرط کافی که همان تمرین و ممارست فراوان در عرصه های هنری است.

از نمایش «گلدی می خواند» بگویید...چقدر توانسته آیین و سنت ترکمن را به نمایش بگذارد و بازخورد مخاطبان به این اثر چگونه بوده است؟

در یک روستای ترکمن،بایرام خان مسابقه ی دوتارنوازی برگزار می کند،از طرفی با گلدی مراد ،نوازنده چیره دست روستا میانه خوبی ندارد و متوجه میشود پسرش تایماز به دختر گلدی مراد دل بسته است ... این نمایش کلکسیونی از آیین های فولکلوریک ترکمن است.آیین هایی که از گذشته تا به امروز به میراث رسیده است و وظیفه ما این است که این آیین های زیبا را به نسل های آینده انتقال دهیم.در اجرایی که در پارک قابوس گنبد کاووس داشتیم،تماشاگران استقبال باشکوه و ارتباط تنگاتنگی با کار داشته اند.

برای یک اجرای درخشان و موفق در جشنواره مریوان آماده هستید؟چه مشکلاتی بر سر راهتان وجود دارد که مانع درخشش شما باشد؟انتظارتان از مسئولین چیست؟

با توکل به خدا آاده هستیم.فکر نمی کنم که مشکلی وجود داشته باشد که مانع درخشش ما گردد.از مسئولین انتظار داریم که با وجود اندک بودن بودجه و امکانات ، حداقل موجبات ایاب و ذهاب ما را فراهم کنند تا با آرامش خاطر عازم جشنواره شویم.

و حرف آخر؟

هنر برتر از گوهر آمد پدید.هنرمند همواره قدر ببیند و بر صدر نشیند...باز هم سخن قبلی ام را تکرار می کنم که برای ورود به هر هنر و عرصه ای دو شرط را عنایت کنیم...یک :شرط لازم که همان علاقه و استعداد درونی است و دو:شرط کافی که همان تمرین و تلاش و ممارست فراوان است.

گفتنی است ،چهاردهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان با دبیری فاتح بادپروا از 1 تا 5 شهریورماه 1398 برگزار خواهد شد.