شناسنامه کاری‌ هنرمند باید در جیبش باشد

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در گلستان، هفته گذشته با حضور وحید لک نماینده انجمن هنرهای نمایشی کشور، رضا یازرلو معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و نمایندگان گروه‌های نمایشی استان، طی انتخابات اعضای هیئت رئیسه مجمع گروه‌های نمایشی و هیئت مدیره انجمن هنرهای نمایشی استان و همچنین بازرس انجمن هنرهای نمایشی گلستان مشخص و به جامعه هنری معرفی شدند.
به همین بهانه به سراغ منتخبین رفتیم و در خصوص تئاتر استان گفتگو کردیم که در مصاحبه های مجزا منتشر خواهد شد. در اولین گفتگو به سراغ بازرس هفتمین دوره انجمن هنرهای نمایشی گلستان رفتیم که در ادامه می‌خوانید.

لطفا خود را مختصر و مفید برای خوانندگان این مطالب معرفی کنید؟

بنام خدا  ... از این رو کامل خودم را به همراه رزومه کاری معرفی می کنم چون حق آنهایی می دانم که به بنده حقیر اعتماد کردند و نظارت برحسن انجام کار انجمن را به اینجانب سپردند و به گونه ای بنده را امین خود دانستند ...  "محمد میرعرب رضی" هستم که حدود ۱۵ سال میشود نام هنری "آرش رضی"  را به خود اختصاص داده ام ، متولد ۱۳۶۴ در آزادشهر استان گلستان ... شروع فعالیت بنده از سال ۱۳۷۷ در انجمن نمایش شهرستان آزادشهر بوده که تا به امروز در کارنامه خود حدود ۵۰۰ ساعت آموزش کارگاهی  زیر نظر  اساتیدی برجسته از جمله محمود رضا رحیمی، حمید رضا نعیمی، امیر دژاکام، ابوالفضل علی کوچکی و اساتیدی که بصورت ورکشاپ کوتاه در خدمتشان بوده ام و البته یک ترم دانشجوی رشته بازیگری. همچنین بیش از ۳۰ اثر نمایشی و رتبه های کسب شده مختلف در جشنواره های استانی و غیره در زمینه های بازیگری ، کارگردانی و نمایشنامه نویسی و غیره که می توان اشاره به کسب لوح های تقدیر ۵ دوره به عنوان هنرمند فعال حوزه نمایش در استان گلستان در سال های پیشین در جشن اردیبهشت تئاتر ایران در استان و به آخرین رتبه کسب شده دیپلم افتخار (رتبه اول) بخش نمایشنامه های کوتاه جشنواره نمایشنامه نویسی استاد نامور در فروردین ۱۴۰۰ اشاره کرد. در ادامه اشاره می شود به مدیر مسئول موسسه و گروه نمایش "امیدهای جوان" ،داوری بخش مسابقات هنری آموزش و پروش، دارای دو مجوز مشاغل خانگی در بخش نویسندگی و ساخت آکسسوار صحنه،  همچنین عضویت در شورای سیاسیت گذاری تئاتر استان، رابط تئاتر شهرستان، کارشناس هنرهای نمایشی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان آزادشهر( به مدت ۷ سال در سیستم اداری بوده ام که در حال حاضر تنها خادم هنر و هنرمندان هستم)، مدیر مسئول سالن آمفی تئاتر مجتمع فرهنگی هنری ارشاد آزادشهر، عضو صندوق اعتباری هنر،مسئول درگاه خبری تئاتر گلستان در سایت ایران تئاتر(۹۶ تا ۹۷)، عضو علی البدل پنجمین دوره انجمن هنرهای نمایشی استان گلستان، عضو کانون و انجمن نویسندگان، کارگردانان و بازیگران خانه تئاتر تهران و در حال حاضر به عنوان بازرسِ انجمن هنرهای نمایشی استان گلستان در خدمت شما هستم . 

انگیزه حضور شما به عنوان بازرس انجمن هنرهای نمایشی استان چه بوده است؟

اهالی هنر نمایش سالهاست با تمام  کم و کاستی ها  در بخش فرهنگ و هنر جانانه فعالیت  می کنند ... 

از آن زمان که در مراکز استان ها و توسط مدیران کل ارشاد انجمن های نمایشی در استان بصورت انتصابات اعضای خود را بر می گزید تا زمانی که گروه ها در مرکز استقرار شکل رسمی به خود گرفتند و انتخابات انجام شده و هسته مرکزی گروه های نمایشی دست به انتخاب اعضای مورد نظر خود برای مدت ۲ سال میزنند ... اما آنچه که در این سالها گویا، مشخص و هویداست ... نبود آگاهی کافی  یا شفاف سازی از طرف این افراد برگزیده نسبت به اهالی هنرهای نمایشی بوده است ... کم درگیری های لفظی ما بین خودمان ندیده ایم و اینها ثمره نبود اطلاع از حقوق هنرمند تئاتر نسبت به اعضای انجمنی است که زیر مجموعه آن فعالیت می کند ... که گاهاً  ثمره توضیحات شفاهی انجمن یا خواسته های گذری هنرمند از انجمن مربوطه بوده است ... ابتدا آنچه مهم و در فکر بنده می گذرد اول از همه رسیدن به این جمله است که هنرمند تئاتر یا عرصه هنرهای نمایشی کیست ...؟ و بعد از آن به دنبال ساختاری باشیم که هنرمند و انجمن را از تنش دور و از سرگردانی نجات دهد ... پس در نتیجه باید به فکر یک چارت سازمانی، درونِ انجمن باشیم که درخواست ها کتباً به انجمن ارائه شده و کلیه کم کاری هایی که از نظر اعضای مجمع هنرمندان این عرصه مشاهده و شکل اعتراض می گیرد از طریق بازرس مجموعه و به صورت کتبی پیگیری شده و در نهایتِ نرسیدن به توجیه درون گروهی ( خانواده بزرگ هنرهای نمایشی ) مراجع اداری و قضایی وارد عمل شوند، پس رسیدن به این حالت ایده آل دوطرفه چه برای اعضا چه برای انجمن پذیرفتن قوانین اساسنامه و ارائه درخواست ها و گفته نظراتشان بصورت کتبی به مسئول مورد نظر هر بخش در انجمن می باشد ... اما مجدداً تاکید می کنم لفظ هنرمند تئاتر و هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی ابتدا باید تعریف و سپس با گفتگو موانع را شفاف سازی و مرتفع کرد ... که این جانب تمامی انرژی خود را در سمت بازرس انجمن بیشتر بر روی این موضوع متمرکز خواهم کرد ... هر نظامی نیازمند اساسنامه است و اگر کسی نباشد که بین اساسنامه و قانون گذاران شرایط را نظارت و بررسی کند بی شک فساد، دلخوری و از هم گسیخته گی سازمانی پیش خواهد آمد و انجمن هنرهای نمایشی ، اساسنامه آن و مجمع عمومی از این قاعده و قانون مستثنا نیستند . 

آنچه از نظر شما اولویت کاری انجمن جدید، و پیشرو باید باشد چیست؟

 داشتن هویت حق تمامی هنرمندان است، میزان فعالیت‌ها، درجه هنری یا تحصیلات، منطقه فعالیت، سمت و رشته درون‌گروهی آنها باید مشخص شود. کجا دیده اید بدون کارت شناسایی باور کنند که شما حتی اهل کشور مورد نظر هستید، چه برسد به آنکه برایتان مسئله ای را بررسی کنند و پاسخگو باشند! تمامی هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی باید دارای کارت هویتی یکسان در استان باشند که پس از شناسایی و میزان فعالیت، به درخواست ها، شکایات و اعتراضاتشان ترتیب اثر داده شود، علاوه بر آن داشتن کارت هویتی می تواند به نوعی شناسنامه هنرمند در مراجعه به پشت درب اتاق مسئولان باشد، پیشکسوت من که نمی تواند چندین کارتون رزومه کاری سال‌های خود را برای ثابت کردن خودش مثلاً به استاندار و یا فرماندار، همراه داشته باشد. این را در این حالت می‌گویم که هنرمندان نمایش(تئاتر) کشور کمتر چهره های شناخته شده ای دارند، اما سالهاست گرد و غبار صحنه را برای پیشبرد اهداف فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران به تن خریده اند، و این کمتر از جهاد نیست، اما آنها کمتر دیده شده اند و نسبت به آنها کم‌لطفی فراوان بوده است.اما نیاز این مسئله بررسی این موضوع است که انجمن هنرهای نمایشی استان تا چه اندازه تفویض اختیار میشود، درست است که اساسنامه در ابتدا توسط وزارت ارشاد و معاونت هنری و مرکز هنرهای نمایشی تعیین می شود اما این بدین معنی نیست که انجمن تماماً مطیع خواسته‌های سیستم باشد، قطعاً نیاز به یک تعامل خواهد بود و این تعامل تا جایی صورت می پذیرد که اعتراضاتِ طرفین را در بر نداشته باشد.

به نظر شما چه چیزهایی باعث کم رنگ شدن تولیدات نمایشی شده است؟

آنچه از همه مهمتر است ایجاد انگیزه در هنرمندان می باشد، شاید تمامی افکار به سمت بودجه برای شکل گیری و تولید یک اثر نمایشی برود، اما این روزها با شنیدن قرارداد های سالن هایی که متعلق به خود هنرمندان است یا سنگهای بر سر پا و سانسورهای حراستی و خط قرمز های من درآوردی، که خصوصاً در تئاتر شهرستان بیشتر دیده می‌شود یا مقوله‌ای که این روزها به آن بافت مذهبی شهر می گویند! مگر تهران یا دیگر کلانشهرها جزو  همین کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران نیستند پس دلیل این همه تناقض در چیست؟ در سال تولید، پشتیبانی و مانع زدایی، همین‌ها کمترین چیزهاست که حل آن باعث انگیزه ورزی در هنرمند میشود والا در طول این سال‌ها کدام بودجه کلان بعد از یک اجرا بر سر سفره هنرمندان تئاتر رفته است که بخواهیم درباره دومین بارش صحبت کنیم .

دلیل شکل گیری انجمن در استان ها به شکل مستقل را چه می دانید؟

 این موضوعِ قابل بحثی است و توضیح آن در دو یا سه خط نمی گنجد، اما امیدوارم اتفاق خوبی بیوفتد و هدف از شکل گیری انجمن ها در سراسر کشور به شکل جدید، تعیین هدف در پیشرفت تولیدات و آثار نمایشی کشور باشد ... در هر صورت انجمن جدید به شکل خصوصی در سامانه موسسات وزارت ارشاد ثبت می شود ... و اگر اتفاق خاصی این وسط بیوفتد که به نفع هنرمندان این عرصه نباشد، طبق اساسنامه تعیین شده به شش ماه نرسیده می شود انحلال آن را اعلام کرد . پس امیدوارم داستان خاصی پشت پرده آن نباشد که موجب اعتراض هنرمندان این عرصه و انحلال موسسات هنرهای نمایشی در استانها شود. 

سخن پایانی شما؟

در آخر اینجانب به عنوان بازرس انجمن هنرهای نمایشی استان گلستان این مجموعه را برای رسیدگی به تمامی مطالبات هنرمندان نمایشی استان اعم از ثبتی و غیر ثبتی می‌دانم و مطمئنا این مجموعه را به سَمتی خواهیم برد  که طبق تعاریف و دستورالعملهای مالی، تخصیص بودجه، چه آن قسمت که از طرف مرکز تزریق می شود و چه آنچه که از سمت انجمن در استان پیگیری خواهد شد به نحوی موجبات رضایت تمامی دوستان در عرصه هنرهای نمایشی استان را فراهم کند . بنابراین از تمامی هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی چه ثبتی و غیر ثبتی خواهشمند است برای خوب بودن حال تئاتر و خوب بودن حال خودمان یعنی تئاتری‌ها صبوری کرده تا انجمن و هیئت مدیره جدید و پیشرو مصوبات به حق خود را که در خور و شأن هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی استان گلستان است را ارائه و عملی کرده تا بتواند تغییرات اساسی در روند تولیدات فاخر نمایشی در استان و سطح کشور را برای هنرمندان این عرصه فراهم سازد .