2 اثر از «باران انوری» به بخش نمایشگاه عکس جشنواره بین المللی تئاتر فجر چهلم راه یافت

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از گلستان، چهلمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از ۱۴ تا ۲۶ بهمن به دبیری حسین مسافرآستانه برگزار می‌شود و طبق اعلام ستاد خبری این رویداد 2 اثر از باران انوری هنرمند عکاس گرگانی از سوی داوران برای حضور در بخش نمایشگاهی انتخاب شد.

در این بخش هر هنرمند متقاضی مجاز به ارسال 5 عکس به ستاد جشنواره بوده که باران انوری عکسهایی از نمایش‌های   «بروخا»، 
 «مکبث»،  «پنج ثانیه برف» و  «هبوط» را ارسال و 2 عکس از این بین به مرحله نهایی راه پیدا کرد. 

گفتنی است طبق اعلام دبیرخانه جشنواره، مقرر شده است عکس ها و پوسترهای راه یافته به مرحله نهایی در دو کتاب مجزا منتشر بشود.

باران انوری متولد تیرماه 1374 و دیپلم انسانی است. شروع فعالیت عکاسی اش از سال 95 و رسته ی شغلی اش عکاسیِ فیلم و تئاتر است.

باران انوری معتقد است توانایی ِ «دیدن» و تواناییِ «ثبت کردن»،  دو مهارت کاملا منفک است و عکاسِ تئاتر علاوه بر تبحر و تسلط بر ابزار و شیوه ی استفاده از تکنیک های مهارتی در لحظاتِ اساسی نمایش،  ابتدا به ساکن مستلزم داشتن بینشی با زاویه ی باز است.
به اعتقاد انوری این هنرِ بینامتنی می کوشد در فرصتی نه چندان، پرداخت استتیکی شخصیت های  نمایشنامه،  اکت بازیگرها،  شناخت مسیر نورها و سایه ها را دریابد و همچنین عکاس تئاتر باید متکی به هوشِ در لحظه باشد، طراحی صحنه و اهمیت اکسسوار و استراتژی ذهنی کارگردان را در نظر بگیرد و همگی را یکجا به وحدت برساند تا بتواند آفرینشی جدید از یک اثر هنری را در عکسش ثبت کند.
باران انوری همچنین افزود، هنر عکاسی،  هنر انتزاعی کردن جهان پیرامون است که همواره در خلاف جهت این تعریف، بارِ مستند گونه بر دوش می کشد و در لحظات واپسین، انجا ک جانِ نمایش رو به افول میرود،  عکس ها اثرِ جان بخشیِ شان را تداعی میکنند تا یک «لحظه» و «آن» از نمایش را به ابدیت پیوند بزنند.

باران انوری در پاسخ به این سوال که چه مسائل و مشکلاتی در مسیر فعالیت‌های عکاسان تئاتر است چنین گفت: سالن های آمفی تئاتر برای استقبال گرم تماشگران و علاقمندان به حوزه ی نمایش وامدار و نیازمند عکسِ تبلیغاتی با فهمِ پرسشگرانه و کنجکاو برانگیز هستند، چرا که عکس های یک اثر نمایشی، بهترین نماینده ی معرفی و ایجاد کشش در مخاطبین اند.
یکی از عناصر یاری دهنده در اثر نمایشی  که شناسنامه ی نمایش محسوب میشوند همین عکس های متعدد از لحظات صحنه ست که متأسفانه بدلیل عدم شناخت ِ اهمیت این رسته،  مورد بی مهری قرار گرفته ست.

باران انوری به عنوان مثال از تجربه جشنواره استانی امسال اینچنین گفت : در مواردی از جمله در جشنواره ی تئاتر استانی،  از جانب دبیرِ جشنواره ممانعت از حضور عکاس به دلیل فضای رقابتی و تنگاتنگ و حساسیت های داوری (به زعم خودشان)  از حضور عکاس و جایگاه عکاس تئاتر خودداری کردند. در بخش اختتامیه ی تئاتر استانی شاهد بخش های مضاف بر جشنواره از جمله؛  تدوین و جلوه های ویژه بودیم که نمیدانم این دو عزیز سینمایی با تئاتر چه موضوعیتی دارند؟
به امید آنکه عکس تئاتر نیز در بخش رقابتی جشنواره های تئاتر از حداقل تقدیر برخوردار شود.
این هنر که سر منشأ هنرهای بصری و تجسمی ست و رابطه ی درستی با تئاتر دارد لایق تقدیر و تشویق است.

باران انوری عکاس جوان گرگانی در پایان یادآور شد که سهم کوچکی از سالن های بی مخاطب امروز از عدم شناخت قدرت عکس هاست و عکاسی تئاتر سهم بزرگی در تأمین مالی یک پروژه ی نمایشی دارد.