«نصف شبی» با رویکردی جامعه شناختی و روانشناشختی به بررسی دغدغه های دو قشر از جامعه می‌پردازد

احسان زرگران کارگردانی نمایشهای  «خرده جنایت های زنا شوهری» اثر اریک امانوئل اشمیت در پلاتوی استاد مشایخی_تهران، «مرگ در می‌زند» اثر وودی آلن سال 86 در شهر مشهد و «نصف شبی» بهمن 1400 در شهر گرگان را در کارنامه ی خود دارد.
همچنین احسان زرگران به عنوان مدیرمسئول آموزشگاه هنرهای نمایش «خیال» نیز مشغول به فعالیت میباشد.

به بهانه ی اجرای عمومی نمایش  «نصف شبی» به کارگردانی احسان زرگران یادداشتی از این کارگردان منتشر شده است که در ادامه میخوانید.

احسان زرگران: ابتدا در خصوص تولید اثر در شرایط کنونی باید عرض کنم این روزها شرایط برای تولید آثار نمایشی خوب نیست و بسیار دشوار شده است. تئاتر یک هنر خاص است که باید هنرمند در یک فضای امن و آرام با استفاده از خلاقیت و بهره بردن از شرایط و امکانات موجود دست به خلق اثر خوب و ماندگار بزند. این امر نیاز به تعامل و رسیدگی بیشتر مسئولین عرصه ی هنر دارد. مسئولین باید حمایت بیشتری را از همه ی هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی داشته باشند تا بستر لازم برای بروز هر چه بهتر آثار درخشان و خلاقیت هنرمندان فراهم شود و در نتیجه شاهد رشد و اعتلای هنر تئاتر در استان و کشور باشیم.
اما در مورد «نصف شبی»... این اثر نمایشی با رویکردی جامعه شناختی و روانشناشختی به بررسی دغدغه های دو قشر از جامعه میپردازد.
تقابل دو نسل با دیدگاهها، تفکرات و خواسته های متمایز. استاد دانشگاه، مردی چهل ساله با توجه به قوانین وضع شده برای رسمی شدن استخدامش باید ازدواج کند و دختری بیست و چهار ساله که به دنبال جوانی که به او قول ازدواج داده میگردد. دختر در پی شماره تماس و نشانی هایی که دارد به آپارتمانی میرسد که متوجه میشود خانه ی استادش است و هر دو حیرت زده میشوند. در این دیدار اتفاقات دراماتیکی شکل میگیرد. این رویدادها نشان از آشفتگی و دغدغه های استاد برای ازدواج و رسمی شدن استخدامش است که در واقع در یک خواب شکل میگیرد.در طول نمایش شاهد سرگردانی و دغدغه های این دو شخصیت هستیم.
تئاتر به مثابه جعبه ی سیاه دغدغه ها و معضلات انسان را که پنهان مانده است نمایان میکند تا آگاهی را به مخاطب انتقال دهد.
آشفتگی ها و توهماتش که از سرکوب امیال، وضع قوانین موجود و شرایط فرهنگی و اجتماعی در خانواده و بعضا در جامعه نشات میگیرد.