جشنواره بین المللی فجر کشف خود در سال تئاتری پس و پیش رو است

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از گلستان، حمید مصدق،کارشناس ارشد عمران سازه،متولد ۲۲ بهمن ۱۳۶۸ است. او فعالیتش در عرصه هنر را از سال ۱۳۷۴ زمانی که شش سالش بود به عنوان بازیگر با نمایش «رقص پاهای من» به نویسندگی و کارگردانی دکتر فرشید مصدق آغاز کرده است. حمید مصدق همراه با این اثر در آغاز زندگی هنری اش اجرا در جشنواره بین المللی فجر و ۳۰ شب اجرای عمومی در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر تهران را تجربه کرد.حمید مصدق بعد از آن فعالیت هنریش کمتر شد و فقط به چندین کار مدرسه‌ای،آموزشگاهی بسنده نمود. اما در سال ۱۳۹۵ با حضور در نمایش «آنتیگون» به عنوان بازیگر بار دیگر حضور در این عرصه را به طور حرفه‌ای از سر گرفت و تا کنون مشغول به فعالیت است. او در این سال‌ها به عنوان بازیگر در نمایش‌های «روز واقعه» به کارگردانی دکتر فرشید مصدق و «مرغ دریایی» محصول کار گروهی هنرجویان موسسه هفت رخ ایفای نقش داشته است. حمید مصدق همچنین در این مدت در چند نمایش خیابانی نیز به عنوان بازیگر حضور داشته است.
اما در نهایت او به خاطر علاقه به کارگردانی فعالیتش با این عنوان را آغاز کرده است و نتیجه آن تولید ۶ اثر نمایشی کوتاه و دو اثر نمایشی بلند بوده است.
وی در دوران خدمت سربازی به خاطر حضورش در معاونت اجتماعی ناجا،۴ فیلم داستانی بلند،۷ فیلم کوتاه و بیش از ۵۰ کلیپ را کارگردانی،فیلمبرداری و تدوین کرده و در آن دوسال رزومه پررنگی را به جا گذاشته است و اولین کارگردانی نمایش بلندش را به همراه پویان سهرابی با نمایش «خاطرات هنرپیشه نقش دوم» به قلم استاد بیضایی تجربه کرده و به اجرای عموم در آورده است. همچنین این اثر در جشنواره تئاتر استانی نیز حضور داشته است.
حمید مصدق امسال بعد از وقفه دو ساله نمایش «رعنا و توت فرنگی‌های وحشی» را کارگردانی کرده و به روی صحنه برده است. این اثر پس از اجرای عمومی در سی و دومین جشنواره تئاتر استان گلستان حاضر شد و مورد توجه هیئت داوران قرار گرفت و با دریافت هفت جایزه،به عنوان یکی از دو اثر برگزیده هیئت داوران به جشنواره فجر معرفی شد.به همین بهانه خبرنگار ایران تئاتر در گلستان گفتگویی با وی ترتیب داده که در ادامه می‌خوانید.

انتخاب به عنوان برگزیده تئاتر استان و معرفی به دبیرخانه جشنواره چه اعتباری برای شما به ارمغان آورد و آیا مسئولیت شما را در قبال ارتقا تئاتر استانتان سنگین کرد یا خیر؟

هنر تئاتر ناب است و حضور در این وادی چیزی جز عشق و لذت و اعتماد به نفس نیست. من تئاتر را به گونه‌ای که شما نگاه میکنید نمیبینم،برای من بیشتر شبیه لذت بردن از هنر است و تجربه کردن اتفاق‌های جدید به همراه بیان دغدغه‌های شخصی. اصولا اعتقاد دارم زیاد نباید درگیر اعتبار و مسئولیت شد. باید کار کرد به دور از حاشیه و بهترین شکل،مطمئنا تماشاگر که مهمترین رکن یک نمایش است هم ارتباط می‌گیرد.

به طور کلی اهمیت راه یابی به جشنواره بین المللی فجر برای هنرمندان شهرستانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

راهیابی به جشنواره فجر یا هر فستیوال دیگر به خاطر فضای رقابتی که دارد هیجانی در هنرمند ایجاد میکند که لذت بخش است. نگاه من به جشنواره‌ی تئاتر فجر به عنوان بزرگترین رویداد تئاتری کشور برای رسیدن به سه هدف و کشف خود در سال تئاتری پس و پیش رو است.
۱- دیدن تمام آثار جشنواره ۲- دیدن اثرم از سوی همه‌ی اهالی تئاتر تهران و استانهای حاضر ۳- حضور در ورک شاپ‌ها و کلاس‌های آموزشی.

- اگر به جشنواره تئاتر فجر راه پیدا کردید در زمان حضور چه مطالباتی دارید؟

۱- دیدن تمام آثار جشنواره.
(که میسر نمی‌شود. چرا که دوروز در جشنواره هستم و هر دو روز در گیر اجرای خودم و بعد باز گشت به شهرم)

۲- دیدن اثرم از سوی همه‌ی اهالی تئاتر تهران و استانهای حاضر(که میسر نمی‌شود. برای اینکه در یک شب و بر اساس ظرفیت سالن فقط صد نفر می‌بینند. )

۳- حضور در ورک شاپ‌ها و کلاس‌های آموزشی.(که میسر نمی‌شود. به دلیل سفر بسیار کوتاه شهرستانی‌ها و دردسر‌های اجرای خودشان.)
واما یک اتفاق.
دیدن تئاتر‌ها از سوی هیئت داوران وبرنده و بازنده شدن عده‌ای که شادمانند و عده‌ای که غمگینند و تمام،که این هم بی دستاورد است و اهمیت چندانی ندارد.
بعضی‌ها دیگر تئاتر کار نمی‌کنند...
بعضی‌ها دو باره تئاتر کار می‌کنند...
بعضی‌ها بدهکار می‌شوند...
وعده‌ای هیچ چیزی آموزش نمی‌بینند...
نتیجه هنری:
جشنواره تئاتر چیز خوبی است.
جشنواره‌ی تئاتر کمکی به تئاتر کشور نمی‌کند.
جشنواره‌ی تئاتر یک آزمایشگاه درون گروهی ست برای بدست آوردن تجربه‌های مالی و مدیریتی برای سال بعد.
امیدوارم همچون گذشته ی دور جشنواره ای صادق،  پر شور  و عشق،  همدل و مهربان و رقابتی عارفانه باشد.